کاوش موضوع الیاف پلیمری

پلیمر یا پلاستیک تقویت‌شده با الیاف (به انگلیسی: Fiber Reinforced Polymer/Plastic) که به صورت خلاصه FRP خوانده می‌شود، یک ماده کامپوزیت است که زمینه ای پلیمری داشته و با الیاف تقویت شده‌است. جنس این الیاف معمولاً از شیشه (برای مثال در فایبرگلاس)، کربن (برای مثال در پلیمر تقویت شده با الیاف کربنی) آرامید، یا بازالت می‌باشد. به ندرت از الیافی با جنس چوب، کاغذ، یا آزبست نیز استفاده می‌شود. جنس پلیمر نیز معمولاً اپوکسی، رزین استر وینیل، یا پلی استر ترموست می‌باشد، هر چند از رزین‌های فنیل فرمالدهیدی نیز همچنان استفاده می‌شود. از FRPها معمولاً در صنایع هوافضا، خودرو، صنایع دریایی و ساختمانی استفاده می‌شود. استفاده از آنها در ساخت پوسته موشک‌های بالستیک نیز متداول شده‌است. پلیمرتقویت شده با الیاف را می توان بر روی زیرایندهای بتنی، فلزی و پلاستیکی اعمال نمود تا به مقاومت مکانیکی و شیمیایی مطلوب دست پیدا کرد. از جمله کاربردهای آن می توان به مقاوم سازی سازه های بتنی، سازه های پلاستیکی، مخازن و لوله اشاره نمود. FRP را می‌توان برای ترمیم یا تقویت و بهسازی انواع سازه‌های بتنی با نصب بر روی سطح (دالها و تیرها، ستون‌ها، دیوارهای حمال، شناژها و فونداسیون) و در ساختمان‌های مسکونی، اداری و تجاری، ساختمان‌های صنعتی، تکیه‌گاه‌های ماشین‌الات و تأسیسات سنگین، سازه‌های آبی از قبیل سد، کانال، کالورت و غیره، پل‌های جاده‌ای و ریلی، مخازن و منابع آب و مایعات، سیلوها و برج‌های خنک‌کننده به کار برد. با پیشرفت‌های علم و فناوری، امروزه متخصصین امر ساخت وساز سعی می‌کنند به تکنولوژی ساخت مواد جدیدی دست یابند که علاوه بر انجام وظیفه‌های در نظر گرفته شده از جنبه‌های دیگر مؤثر بر سازنده مانند وزن، مقاومت، راحتی کاربرد و طول عمر نیز برتری‌هایی داشته باشند. یکی از این مواد که دارای مزیت‌های شمرده شده می‌باشند کامپوزیت‌های پلیمری می‌باشند. این مواد قابلیت استفاده به صورت‌های مختلف و در قسمت‌های مختلف سازه را دارند.... بیشتر در ویکی پدیا